VE [O GÜN] Rasûl: “Ey Rabbim!” diyecek, “Kavmimden [bazıları] bu Kur’an’ı gözden çıkarılacak bir şey olarak gördü!”
Yani, dünyevî istek ve tutkularına aykırı buldukları için ya da zamanın değişen şartları karşısında “geçerliğini yitirmiş” bir öğreti olarak gördükleri için. Kur’an mesajının ulaştığı toplumların çoğu onu ilahî bir mesaj (vahiy) olarak gördükleri, görmekte oldukları ve dolayısıyla onun, kelimenin en geniş anlamıyla, her bakımdan “tutarlı ve her çağda geçerli” olduğuna inandıklarına göre, “benim kavmim” ya da “benim gönderildiğim toplum” ifadesi (kelimenin ne kavmî anlamı, ne de ideolojik anlamı itibariyle) Son Peygamber’in ümmetinin hepsini değil, fakat yalnızca ismen bu ümmetten olup ama gerçekte Kur’ânî mesaja olan inancını bütünüyle kaybetmiş kimseleri işaret etmektedir; bunun içindir ki, ayetin vecîz üslubu içinde zımnen mevcut olan bu anlamın “bazıları” ilavesiyle aktarılması gerekmiştir.
Furkan, 30; Muhammed Esed Meali
[Peygamberimiz aldığı vahiyle ne gösterdi, onu görenlerin takipçileri ne gördüler?
Bugün görenlerin gördüğü peygamberimizin gösterdiği değil.
Maalesef bazıları (pek çoğu) onu çoktan gözden çıkardı 🙁 ]
