Hz. Süleyman (a.s.), kendisi gibi bir peygamber olan Hz. Davud’un (a.s.) oğludur. Davut peygamberin vefatından hemen sonra, henüz küçük yaştayken hükümdar oldu. Kur’an-ı Kerim’de Hz. Süleyman (a.s.) ve onun üstün özelliklerinden pek çok ayette bahsedilmiştir. Hz. Süleyman’a (a.s.) verilen üstün özelliklerle ilgili kendisinin duası Kur’an-ı Kerim’de şöyle ifade edilmektedir: “Süleyman, “Ey Rabbim! Beni bağışla. Bana, benden sonra kimseye layık olmayacak bir mülk (hükümranlık) bahşet! Şüphesiz sen çok bahşedicisin!” dedi.” Bu duasından sonra yüce Allah ona, dünyada hiç kimseye nasip olmayacak nimetler verdi. Gitmek istediği yere kolaylıkla gidebilmesi için rüzgârı onun emrine tahsis etti ve işlerini kolaylaştıracak pek çok imkân sundu. Yüce Allah onun, kendisi katında büyük bir değeri ve güzel bir yeri olduğunu da ifade etmiştir.
Hz. Süleyman (a.s.) peygamberlik görevi yanında babasından devraldığı hükümdarlığı da uzun yıllar devam ettirdi. Hükümdarlığı Filistin, Ürdün ve Suriye’yi içine alan bölgeyi kapsadı.
Hz. Süleyman (a.s.), babasının başlattığı önemli işlerden biri olan Mescid-i Aksa’nın (Beytü’l-Makdis) yapımını uzunca bir sürede tamamladı. Çok maliyetli olan bu inşaat için kendi hazinesinden bütün imkânları kullandı.
Yüce Allah tarafından Hz. Süleyman’a (a.s.) pek çok mucize verildi. Rüzgârın onun emrinde olması, ona 
kuşların ve diğer canlıların dilinin öğretilmesi bunlardan bazılarıdır. Konuyla ilgili olarak Kur’an- Kerim’de “Süleyman’ın hizmetine de güçlü esen rüzgârı verdik. Rüzgâr, onun emriyle içinde bereketler yarattığımız yere eser giderdi. Biz her şeyi hakkıyla bileniz.” buyrulmaktadır. Bir başka ayette de; “Süleyman Davud’a vâris oldu ve dedi ki: Ey insanlar! Bize kuş dili öğretildi ve bize her şeyden (nasip) verildi. Doğrusu bu apaçık bir lütuftur.” buyrularak Hz. Süleyman’a (a.s.) verilen mucizeler açıklanmıştır.
Allah (c.c.) tarafından Hz. Süleyman’a (a.s.) davalarda hüküm verme konusunda önemli bir yetenek ve üstün bir ilim bahşedilmişti. Konuyla ilgili bir ayette; “Andolsun ki biz, Davud’a ve Süleyman’a ilim verdik. Onlar: Bizi, mümin kullarının birçoğundan üstün kılan Allah’a hamd olsun, dediler.” buyrulmuştur. Bir başka ayette de; “Biz hüküm vermeyi Süleyman’a kavratmıştık. Zaten her birine hükümranlık ve ilim vermiştik…” denilerek bu durum belirtilmiştir.
Hz. Süleyman’ın (a.s.) atları çok sevdiği ve onların bakımıyla bizzat ilgilendiği Kur’an-ı Kerim’de şöyle anlatılmıştır: “Akşama doğru kendisine, üç ayağının üzerine durup bir ayağını tırnağının üzerine diken çalımlı ve safkan koşu atları sunulmuştu. Süleyman: Gerçekten ben mal sevgisini, Rabbimi anmak için istedim, dedi. Nihayet güneş battı. (O zaman:) Onları (atları) tekrar bana getirin, dedi. Bacaklarını ve boyunlarını sıvazlamaya başladı.”
Hz. Süleyman (a.s.), kırk yıl süren hükümdarlığı ve peygamberliği süresince Allah’ın (c.c.) adını insanlara duyurmak için çalışmıştı. Onun saltanatı, zenginlik ve adalet kavramlarıyla bütünleşmişti. Kurduğu büyük devlet onun vefatından sonra dağıldı. Hz. Süleyman’ın (a.s.) hayatı ise Kur’an-ı Kerim’de bir ibret öyküsü olarak bizlere anlatılmıştır.
