Hz. Muhammed (s.a.v.) torunlarına şefkat ve merhametle yaklaşırdı. Onların ihtiyaçlarıyla yakından ilgilenirdi. Torunları dünyaya geldiğinde onlara güzel isimler koymuş, onlar için akika kurbanı kesmiş ve sadaka vermiştir. Büyüdüklerinde onlarla şakalaşmış, oyunlar oynamıştır. Hastalandıklarında onları ziyaret etmiştir. Bu tutumuyla Hz. Peygamber bir dedenin torunlarına nasıl davranması gerektiği konusunda da en güzel örnek olmuştur.
Torunları Hz. Peygamberle vakit geçirmekten ve onunla oynamaktan çok keyif alırlardı. Hz. Muhammed (s.a.v.) torunu Ümâme ile mescitte vakit geçirirdi. Ümâme kucağında olduğu hâlde namaz kılardı. Ayağa kalktığı zaman onu kucağına alır, secdeye vardığında bırakırdı. Bazen, Hz. Muhammed (s.a.v.) secdeye gidince torunları Hz. Hasan (r.a.) ve Hz. Hüseyin (r.a.) de gelip sırtına binerlerdi. Hz. Peygamber secdeden kalkarken onları yumuşak bir şekilde alıp yere bırakırdı. Secdeye gidince onlar yine sırtına binerlerdi. Bu durum, namaz bitene kadar bu şekilde devam ederdi. Namaz bitince Hz. Muhammed (s.a.v.) onlara hiç kızmadan kucaklar ve dizlerine oturturdu.
Hz. Muhammed (s.a.v.) bazen torunlarının karşısına geçerek kollarını açar, kendisine doğru koşmalarını söylerdi. Hz. Hasan (r.a.) ve Hz. Hüseyin (r.a.) dedelerine ulaşmak için koşmaya başlardı. Hz. Peygamber kazanan torununu omuzlarına kaldırırdı. Sonra onları 
bağrına basarak şöyle dua ederdi: “Allah’ım, bu ikisine merhamet et! Ben de onlara merhamet ediyorum!” Yine bir gün torununu kucağına alıp öpüyor ve onunla oynuyordu. O sırada Akra’ b. Hâbis et-Temîmî isimli bir sahabi onları izliyordu. Dede ile torunu arasındaki bu duruma şaşırarak “Benim on çocuğum var ama hiçbirini öpmedim.” dedi. Hz. Muhammed (s.a.v.) bunun üzerine “Allah senin kalbinden merhamet duygusunu söküp almışsa, ben ne yapayım? dedi ve “Merhamet etmeyene merhamet edilmez!” buyurdu.
Hz. Muhammed (s.a.v.), yanlış yaptıkları konularda torunlarını uyarırdı. Onlara doğruyu ve güzeli en iyi şekilde öğretirdi. Hz. Hasan (r.a.) bir gün Hz. Muhammed (s.a.v.) omzundayken zekât hurmalarından birini ağzına aldı. Bunu gören Hz. Peygamber (s.a.v.), “Onu ağzından at! Muhammed ailesine zekâtın helal olmadığını bilmiyor musun?” diyerek torunun yanlış davranışına müdahale etti.
Hz. Muhammed (s.a.v.) sadece torunlarına değil bütün çocuklara sevgiyle yaklaşır ve onların da sevgisini kazanırdı. Çocuklara da selam verirdi. Sahabe çocuklarından Enes b. Mâlik’in kardeşi Ebu Umeyr’in serçesi öldüğünde Hz. Muhammed (s.a.v) Umeyr’i ziyaret etmiş ve şakalaşarak onu teselli etmiştir. Bir Yahudi çocuğu hastalandığında evine gidip ziyaret etmiş ve onun Müslüman olmasına vesile olmuştur.
